با الکل اتانول صنعتی جواهرات خود را برق بیاندازید

فعالان محیط زیست، دامداران و مخالفان یارانه می گویند که افزایش تولید اتانول اهداف انرژی را برآورده نمی کند و ممکن است با افزایش قیمت مواد غذایی به محیط زیست آسیب برساند.

برخی از یارانه های بحث برانگیز در گذشته شامل بیش از 10 میلیارد دلار به Archer-Daniels-Midland از سال 1980 بوده است.

منتقدان همچنین حدس می زنند که از آنجایی که الکل اتانول صنعتی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد، تغییر روش های آبیاری می تواند فشار بر منابع آب را تا حد زیادی افزایش دهد.

در اکتبر 2007، 28 گروه زیست محیطی استاندارد سوخت های تجدیدپذیر (RFS) را که تلاشی قانونی برای افزایش تولید اتانول بود، محکوم کردند و گفتند که این اقدام “به آسیب زیست محیطی قابل توجه و سیستم تولید سوخت های زیستی منجر خواهد شد که به نفع کشاورزان خانوادگی نخواهد بود.

” کشاورزی پایدار را ترویج نخواهد کرد و تغییرات آب و هوای جهانی را کاهش نخواهد داد.

نفت در طول تاریخ دارای EROEI بسیار بالاتری نسبت به اتانول تولید شده در کشاورزی بوده است.

جدای از این، مقدار اتانول مورد نیاز برای اداره ایالات متحده، برای مثال، بیشتر از آن چیزی است که زمین کشاورزی خود می تواند تولید کند، حتی اگر مزارعی که اکنون برای غذا استفاده می شود، برای تولید ذرت غیرغذایی تبدیل شود.

تخمین زده شده است که “اگر هر بوشل ذرت، گندم، برنج و سویا ایالات متحده برای تولید اتانول استفاده شود، تنها حدود 4 درصد از نیاز انرژی ایالات متحده را به صورت خالص پوشش می دهد.

در ایالات متحده، رفتار نظارتی و مالیاتی ترجیحی سوخت‌های اتانولی خودرو، پیچیدگی‌هایی فراتر از اقتصاد انرژی آن را به تنهایی معرفی می‌کند.

خودروسازان آمریکای شمالی در سال‌های 2006 و 2007 ترکیبی از 85 درصد اتانول و 15 درصد بنزین را که با نام E85 به بازار عرضه می‌شود و خودروهای سوخت انعطاف‌پذیر خود را تبلیغ کردند.

کمپین “زندگی سبز، برو زرد” جنرال موتورز.

انگیزه آشکار ماهیت استانداردهای مصرف سوخت متوسط شرکتی ایالات متحده (CAFE) است که به خودروهایی که قادر به کار بر روی 85 درصد ترکیبات الکلی هستند نسبت به وسایل نقلیه ای که برای کار با ترکیب 85 درصد الکل سازگار نیستند، پاداش موثر 54 درصدی بازده سوخت می دهد.

علاوه بر این انگیزه تولیدکننده خودرو برای ترکیب 85 درصد الکل، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده این اختیار را داشت که از سال 1992 تا 2006 در تلاش برای کاهش هوا، حداقل نسبت اکسیژن را به بنزین خودروها در پایگاه های منطقه ای و فصلی اضافه کند.

آلودگی، به ویژه ازن سطح زمین و مه دود  در ایالات متحده، حوادث ملاقات کرد.